လူရယ္လို႕ျဖစ္လာတုိင္း ငါ့ႏုိင္ငံ ၊ငါ့ယဥ္ေက်းမႈဟူ၍ ေျပာဆိုၿပီးဇာတိမာန္တတ္ၾကြေစ ရန္လိုအပ္ပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ ဇာတိမာန္တတ္ၾကြရာ ကိုယ့္မွာမရွိဘူးဆို္ွလွ်င္ လူျဖစ္ရ က်ိဳးနပ္မည္ မဟုတ္ေပ။
လူငယ္မ်ားသတိထားရန္ႏွင့္ စဥ္းစားရန္ ေျပာလုိပါသည္။
အေရွ႕အလယ္ပိုင္း ပါလက္စတို္င္းေဒသတြင္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈ ကြယ္ေပ်ာက္သြား၍
ေဘးအႏၱရာယ္ႏွင့္ ေတြ႔ႀကဳံလာေသာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ အာရပ္လူမ်ိဳးမ်ားက စစ္ပြဲႀကဲီးေပါင္းမ်ားစြာ ဆင္ႏြဲ တိုက္ခို္က္လ်က္ရွိၾကသည္။ အႏိုင္ အရႈံး အေျဖရသူ၊ ေသဆုံးသူ အေရ အတြက္သည္ မနည္းေတာ့ပါေပ။
ပါလက္စတိုင္းေဒသ ေနာက္ခံသမိုငး္ကလည္း ရႈပ္ေထြးပါသည္။ ေရွ႕ပိုင္းကာလတြင္ ထုိေဒသမွာ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး မ်ား ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ လြတ္လပ္ေသာ ႏုိင္ငံတစ္ခု ေတာ့ မဟုတ္ဘဲ ေရာမအင္ပါယာ၏ အစိတ္
အပိုင္းတစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။
ခရစ္ႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ ေရာမ ဘုရင္၏ အမိန္႔ႏွင့္ အျခားေဒသမ်ားကို ဂ်ဴးမ်ားထြက္ခြာသြား၍ အာရပ္ လူမ်ိဳးမ်ားက ထိုေနရာသို႔ ၀င္ေရာက္ေနထုိင္လာျခင္းျဖစ္ပါသည္။
(၇) ရာစုေလာက္တြင္ အစၥလာမ္ဘာသာ ေပၚေပါက္လာ၍ ထုိအာရပ္မ်ားမွာ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္ မူဆလင္မ်ားျဖစ္လာၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အိမ္နီးခ်င္း မူဆလင္ႏုိင္ငံမ်ားက အားေကာင္းေသာ မင္းမ်ား၏
အာဏာစက္ေအာက္တြင္ေနထုိင္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဒုတိယ ကမာၻစစ္အျပီးတြင္ ကမာၻ အရပ္ရပ္မွ ဂ်ဴးလူမ်ိဳးမ်ား ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာေသာ အခါ ကိုလုိနီ
နယ္ခ်ဲ႕ျဖစ္သူ အဂၤလိပ္တုိ႔က ဂ်ဴးနယ္ေျမႏွင့္ အာရပ္နယ္ေျမခြဲၿပီး့ သီးျခားႏုိင္ငံ တည္ေထာင္ေပး မည္ဟု
ေျပာခဲ့၏။ သုိ႕ေသာ္ လုပ္မေပးခဲ့ပါ။
သို႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဂ်ဴးမ်ားက အစၥေရးႏုိင္ငံ အျဖစ္ လက္ဦးမႈယူ ေၾကညာလိုက္သျဖင့္ ထုိအခ်ိန္မွ စ၍ ယေန႔
ထိကိုယ့္ႏုိင္ငံ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ အာရပ္လူမ်ိဳးႏွင့္ ဂ်ဴးလူူမ်ိဳးတို႔ စစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲ တုိက္ခုိက္လာ ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အတိတ္က ကိုလုိနီနယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္သို႔ ႏွစ္ေပါင္း (၁၀၀)ေက်ာ္ၾကာသည္ အထိ ျမန္မာႏုိင္ငံ က်ေရာက္ခဲ့ ဖူးသည္။
အသက္ေသြးႏွင့္ရင္းၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့၍ လြတ္လပ္ေရးျပန္လည္ရရွိခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။
သ႔ိုေသာ္လည္း နယ္ခ်ဲ႕တို႔၏ လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေရွးႏွစ္ေပါငး္မ်ားစြာက ရွိခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်း မႈမွာ
ထိခို္က္အားနည္းသြားခဲ့ရပါသည္။
ထို႔အျပင္ ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕ ျမန္မာ ပုိင္နယ္ေျမအခ်ိဳ႕ကို အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံ မ်ားထံသို႔ ဖဲ့ဖဲ့ေပးလိုက္သျဖင့္ ဆုံးရႈံးနစ္နာမႈလည္း ျဖစ္သြားခဲ့ပါသည္။
(၂၁) ရာစုထဲေရာက္လာေသာ ယခု အခ်ိန္တြင္ ကမာၻ႔အင္အားႀကီးႏုိင္ငံအခ်ိဳ႕က ပုံဏၭာန္ေျပာင္း၍ နယ္ခ်ဲ႕ရန္ ႀကိဳးစားလာျပန္ပါသည္။ ေရွးတုန္းက လူအင္အား ၊ လက္နက္အင္အားသုံးၿပီး နယ္ခ်ဲ႕ေသာစနစ္မွာ ကုန္က်စရိတ္ႀကီးမားသျဖင့္ ထုိနည္းလမ္းကို အသုံးမျပဳေတာ့ပါ။
ကမာၻေပၚရွိ လူအားလုံး သူတို႔ အေပၚ အထင္ႀကီးလာေစရန္ ယုံၾကည္ အားကိုးလာေစရန္ စနစ္တက်
စီမံကိန္းေရးဆြဲၿပီး သူတို႔ယဥ္ေက်းမႈကို လူငယ္မ်ားထံ ပို႔ေဆာင္ သြတ္သြင္းေသာ ယဥ္ေက်းမႈစစ္ပြဲ
ကို ေဖာ္ေဆာင္ဆင္ႏႊဲလာျခင္းျဖစ္သည္။
လူငယ္မ်ား သတိျပဳရန္မွာ မိမိတို႕၏ ကိုယ္ပုိင္္ေက်းမႈေနရာတြင္တိုင္းတစ္ပါး ယဥ္ေက်းမႈမ်ားက မသိ
မသာ ၀င္ေရာက္ေနရာယူလာသည့္ အႏၱရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရပါသည္။
မႀကီး၊ မလတ္၊မငယ္တို႕ ညီအစ္မသုံးေယာက္ႏွင့္ လူေယာင္ေဆာင္ထားေသာ စပါးႀကီးေျမြတို႕၏ ပုံျပင္ထဲ
ကလို မျဖစ္ဖို႔ လူငယ္မ်ားအေနျဖင့္ သတိရွိသင့္ပါသည္။
စပါးႀကီးေျမြက မႀကီးကို စမ်ိဳလိုက္ပါသည္။ တစ္ဖန္ မလတ္ကိုဆက္လက္ မ်ိဳျပန္ပါသည္။
တစ္ေယာက္တည္းသာ က်န္ေသာ မငယ္ကို ထပ္မ်ိဳျပန္သျဖင့္ ထိတ္လန္႔ စိုးရိမ္သြားသူ မိခင္ႀကီးက ကယ္တင္ဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့ပါသည္။ ထုိအခါ အႏၱရာယ္ရွိေသာ အေျခအေနမ်ိဳးေရာက္မွ ကယ္တင္ဖို႔ႀကိဳး
ပမ္းေသာ မိခင္ႀကီးမွာ ေနာက္က်သြားပါၿပီ။ အမ်ိဳခံထားရေသာ မငယ္မွာ ေခါင္းသာက်န္ပါ ေတာ့သည္။
မႀကီး၊ မလတ္၊ မငယ္တ႔ိုႏွင့္ အလားသဏၭာန္တူေသာ တို႔ႏုိင္ငံ၊ တို႔လူမ်ိဳး၊ တို႔ယဥ္ေက်းမႈကို စပါးႀကီးေျမြႏွင့္
အလားသဏၭာန္္တူေသာ ေခတ္သစ္ကုိလုိနီ နယ္ခ်ဲ႕၏ ယဥ္ေက်းမႈ စစ္ပဲြမွာ တစ္ကိုယ္လုံးအမ်ိဳ ခံရၿပီး ဦးေခါင္း သာက်န္ေတာ့သည့္ မငယ္လို မျဖစ္ရေလေအာင္
အခ်ိန္မီ တြန္းလွန္ကာကြယ္ဖို႔ဇာတိဂုဏ္
ရွိေသာ လူငယ္တုိင္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရး သတိျပဳမိေစရန္ ေရးသားႏိႈးေဆာ္လုိက္ပါသည္။ ။
ဘဒၵႏ ၱ ေကာသလႅ
အဂၢမဟာသဒၶမၼေဇာတိကဓဇ
(အမိုးတုိ႕အသင္း မဂၢဇင္းစာအုပ္မွ)
