မုိးပုံလႊာ: ေလာဘကၽြန္

အရွင္ဇ၀န(ေမတၱာရွင္)ေရးသားေသာ ဘ၀ႏွင့္ရင္းရေသာအေတြ႕အႀကဳံႏွင့္အေတြးအျမင္မ်ား
စာအုပ္ကိုဖတ္ရင္း က်မသေဘာက်တာေလးေတြကို ျပန္လည္ေ၀ဌျခင္းပါ။

က်မ ေလာဘကၽြန္ျဖစ္တဲ့ မႏၶာတုစၾကာမင္းႀကီးအေၾကာင္းေ၀ဌေပးခ်င္ပါတယ္။
ေလာဘေက်းကၽြန္၊ ေလာဘလူသားမ်ားဘယ္ေသာအခါမွအလိုမျပည့္ႏုိင္ပါလား
ေတြးမိျဖစ္တယ္။

က်မေရးသားေ၀ဌျခင္းသည္ က်မဒီစာေလးကို ေရးသားပူေဇာ္ေနေသာအခ်ိန္ေလးမွာ ကုသိုလ္တရားျဖစ္ သြားတဲ့ အတြက္က်မအတြက္ကုသိုလ္ရသလိုဒီစာေလးကို ဖတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာမိတ္ေဆြမ်ားလည္း

ကုသိုလ္စိတ္ေလးေတာ့ ျဖစ္ၾကမွာပါ။

ဒါေလာက္ေလး ရသြားရင္ျဖင့္.............

ေကာဠာဟလအဓိပၸယ္ကိုသုေတသနသရုပ္ျပအဘိဓာန္၌ဖြင့္ျပထားသည္မွာတစ္စုံတစ္ခုေသာ သတင္းစကား၏ေရွ႕ေျပးနိမိတ္၊ ေနာင္ခါျဖစ္ေပၚရန္ ေက်ာ္ၾကားျခင္းပဲ့တင္သံ ဟူ၍ျဖစ္သည္။

ထုိေကာဠာဟလမွာ-
(၁)ဗုဒၶေကာဠာဟလ၊ဘုရားမပြင့္မီ ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ကေက်ာ္ၾကားေသာ
ပဲ့တင္သံ၊
(၂)ကပၸေကာဠာဟလ၊ကမ ၻာမပ်က္မီႏွစ္ေပါင္းတစ္သိန္းကေက်ာ္ၾကားေသာပဲ့တင္သံ၊
(၃)စကၠ၀တိၱေကာဠာဟလ၊စၾကာမင္းမေပၚမီႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာကေက်ာ္ၾကားေသာ
ပဲ့တင္သံ၊
(၄)ေမာေနယ်ေကာဠာဟလ၊ေမာေနယ်အက်င့္ကို ေမးေလွ်ာက္က်င့္ႀကံေသာ
ပုဂၢိဳလ္မေပၚမီ(၇)ႏွစ္က ေက်ာ္ၾကားေသာပဲ့တင္သံ၊
(၅) မဂၤလာေကာဠာဟလ၊မဂၤလာတရားမေဟာမီ(၁၂)ႏွစ္ကာလမွ
ေက်ာ္ၾကားေနေသာပဲ့တင္သံ ဟုငါးမ်ိဳးရွိသည္။

ယခုေဖာ္ျပမည့္ မႏၶတုစၾကာမင္းႀကီးသည္ ယင္းသို႔ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာက အတိတ္နိမိတ္မ်ားျဖင့္ ေပၚလာေသာ စၾကာမင္းႀကီးတစ္ပါးပင္ျဖစ္ပါ၏။ စၾကာ၀ဠာတစ္ခုလုံးကို အုပ္ခ်ဳပ္ရေသာမင္းတစ္ပါးျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္

ကာမဂုဏ္အာရုံမ်ားလိုအပ္သည္ထက္ပိုကာ အလွ်ံပယ္ခံစားေနမည္မွာ အေသအခ်ာပင္ျဖစ္ပါ၏။

သို႔ေသာ္မႏၶတုစၾကာမင္းႀကီးကား ေလာဘခိုင္းတိုင္း ေလွ်ာက္လုပ္ရေသာ ေလာဘ၏ကၽြန္ျဖစ္သြားေလရာ တစ္ေန႔ညီလာခံတြင္-
“မင္းႀကီးမ်ားငါကိုယ္ေတာ္ယခုခံစားေနရေသာကာမဂုဏ္အာရုံထက္ပုိမိုေကာင္းမြန္ေသာ ကာမဂုဏ္အာရုံရွိသည့္ဘုံဟူ၍ ရွိပါဦးမည္ေလာ”
“မွန္ပါ၊ ရွိေနေၾကာင္းပါ”
“ဘယ္ဘုံမွာရွိေနသလဲ မင္းႀကီးမ်ား”
“မွန္ပါ၊ လူ႔ဘုံထက္သာလြန္ေသာ စတုမဟာရာဇ္နတ္ဘုံမွာ ရွိေၾကာင္းပါဘုရား”

ထုိသို႔ အေျဖရသည္ႏွင့္ မႏၶတုစၾကာမင္းႀကီးသည္ စၾကာယာဥ္ကိုစီးကာ စတုမဟာရာဇ္နတ္ဘုံသို႔ တတ္သြား ပါေတာ့သည္။ ဓတရ႒၊ ၀ိရုဠက၊ ၀ိရုပကၡ၊ကုေ၀ရဟုဆိုအပ္ေသာ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ဘုံျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စတုမဟာရာဇ္ဘုံဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိဘုံသည္ လူသက္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းကိုးသန္း အသက္ရွည္သည္။
လူမင္းဘုန္းႀကီး နတ္မင္းမေနသာဟူေသာ စကားအတိုငး္ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတို႔က ဆီးႀကိဳကာ သူတို႔ ၏စည္းစိမ္ကို ခြဲေ၀ဆက္သၾကပါသည္။

ထုိအခ်ိန္က လူတို႔မွာ တတ္ကပ္ပုိင္းျဖစ္ရာ သက္တမ္းမွာမေနႏိုင္၊ မတြက္ႏုိင္ေအာင္ရွည္ေသာေၾကာင့္ အသေခ်ၤယ်တန္းဟုေခၚသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ နတ္မ်ားပင္ လူေလာက္အသက္မရွည္ေသာအခါပင္ျဖစ္ပါ၏။
ထိုစတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းႀကီးေလးပါး သက္တမ္းျပည့္၍ ဘယ္ႏွစ္ဆက္ေျပာင္းသြားသည္မသိ။ မႏၶတုစၾကာ မင္းႀကီးကားကာမဂုဏ္အာရုံကို အားရပါးရခံစားေနတုန္းပင္္ျဖစ္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ေလာဘကား တင္းတိမ္ေရာင့္ ရဲသည္မရွိ။ ထိုထက္ပင္ပိုေသာကာမဂုဏ္အာရုံကိုလုိခ်င္ေနသည္သာျဖစ္၏။

တစ္ရက္တြင္ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးကို ေမးျပန္၏။
“နတ္မင္းႀကီးေလးပါးတုိ႔၊သင္တု႔ိဘုံထက္စည္းစိမ္ဥစၥာသာလြန္ေသာဘုံရွိပါေသးသလား”
“ရွိပါေသးသည္ တာ၀တိ ံသာနတ္ဘုံသည္ ဤဘုံထက္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ကာမဂုဏ္ဥစၥာ အကုန္သာ လြန္ပါသည္။”

ထုိအေျဖကိုရသည္ႏွင့္မႏၶတုစၾကာမင္းႀကီးသည္တာ၀တိ ံသာနတ္ဘုံသို႔တတ္သြား
ပါေတာ့သည္။ သိၾကားမင္းႏွင့္တကြ နတ္ေပါင္း၃၃ေယာက္အုပ္ခ်ဳပ္သည့္အတြက္ တာ၀တိ ံသာနတ္ဘုံ ဟုေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိဘုံသည္ လူသက္ျဖင့္တြက္လွ်င္ ႏွစ္ေပါင္း၃ကုေဋႏွင့္ အႏွစ္ေျခာက္သန္း အသက္ရွည္သည္။

သိၾကားမင္းကလည္း သူ၏စည္းစိမ္တစ္၀က္ကိုခြဲေပးကာ မႏၶတုစၾကာမင္းႀကီးအား ကာမဂုဏ္အာရုံကို စိတ္ႀကိဳက္ခံစားေစပါသည္။ သို႔ႏွင့္ တာ၀တိ ံသာနတ္တို႔၏ ကာမဂုဏ္အာရုံကုိစိတ္ႀကိဳက္ ခံစားေနလုိက္တာ ၃ကုေဋအႏွစ္ေျခာက္သန္း အသက္ရွည္ေသာ သိၾကားမင္း(၃၅)ဆက္သာေျပာင္းသြားသည္။ မႏၶတုစၾကာ မင္းႀကီးကား ကာမဂုဏ္ခံစား၍ ေကာင္းတုန္းရွိေသး၏။

ထုိမွ်ႏွင့္လည္း ေလာဘအားမရ၊တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၏စည္းစိမ္တစ္၀က္ခံစားေနရသည္ကို မေက်နပ္ႏုိင္ ဘဲ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္တစ္ျပည္လုံးရွိ စည္းစိမ္မ်ားကို တစ္ေယာက္တည္းခံစားႏုိင္ရန္အတြက္ ၃၆ ဆက္ေျမာက္ သိၾကားမင္းကို အေသသတ္ရန္ အားထုတ္ပါေတာ့သည္။

ကုသိုလ္ေၾကာင့္ျဖစ္လာေသာ သိၾကားမင္းကို သတ္မရဘဲ သတ္ရန္ႀကိဳးစားေသာ မႏၶတုစၾကာမင္းႀကီး သည္သာလွ်င္ လူ႕ဘုံသို႔ျပန္ၾကျပီး ေသလြန္ခဲ့ရေပသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ေလာဘကၽြန္မျဖစ္ေစရန္ ေအာက္ပါ ဥပေဒသေလးကို သတိထားသင့္ေပသည္။

ဘယ္ေလာက္ပင္စားရစားရ
တစ္၀မ္း၀ရုံဘဲ
ဘယ္ေလာက္ပင္၀တ္ရ၀တ္ရ
အေရျပားဖုံးရုံဘဲ
ဘယ္ေလာက္ပင္ အိပ္ရေနရ
တစ္ကိုယ္စာေလးဘဲ
ကုသိုလ္ျပဳလွ်င္ ကုိယ့္ဘုိ႔
က်န္ခဲ့လွ်င္ သူမ်ားဘုိ႔ ။

ေလာဘ၏ ႒ာန္ေလးခ်က္
(၁)ေလာဘသည္အာရုံကိုစြဲစြဲလမ္းလမ္းယူျခင္းသေဘာရွိ၏။
ေမ်ာက္ေစးႏွဲကဲ့သို႔တည္း။
(၂) အာရုံ၌ကပ္ၿငိျခင္းကိစၥရွိ၏။ အုိးကင္းပူ၌ ခ်အပ္ေသာ အသားတုံးကဲ့သို႔တည္း။
(၃) မစြန္႔မလႊတ္ၿမဲစြာဆြဲလ်က္လြတ္ေစကၽြတ္ေစႏုိင္ခဲသည္၏အျဖစ္ျဖင့္ဉာဏ္အား
ေရွးရႈ႕ထင္တတ္၏။ ဆီ၊ မွင္ စြန္းျခင္းကဲ့သို႔တည္း။
(၄) သံေယာဇဥ္တရားတုိ႔၌ သာယာသည္၏အစြမ္းအားျဖင့္ ရႈျခင္းလွ်င္ နီးစြာေသာအေၾကာင္းရွိ၏။ လ်င္ျမန္ေသာ ေရအလ်ဥ္ရွိေသာျမစ္သည္ မိမိအေပၚ၌က်ေသာ အရာ၀တၳဳအားလုံးကို မဟာသမုဒၵရာသို႔ ပို႔ေဆာင္သကဲ့သို႔ တဏွာကိုလက္ခံထားေသာ ပုဂၢိဳလ္အေပါင္းကိုလည္း ထိုတဏွာသည္ အပါယ္ေလး ပါးသို႔ ေဆာင္၏။ ။
................................................

မိတ္ေဆြမ်ားအားလုံး ခ်မ္းေျမ့ပါေစ….
မုိးပုံလႊာ(၂.၉.၂၀၁၃)